Huling Paalam - salin ni Bonifacio

HULING PAALAM NI DR. JOSE RIZAL
ni Andres Bonifacio
12 pantig bawat taludtod

Ito ang pagkasalin ni Andres Bonifacio sa sariling wika ng tulang Ultimo Adios ni Dr. Rizal na nasulat sa wikang Kastila

1

Pinipintuho kong Bayan ay paalam

lupang iniirog ng sikat ng araw,

mutyang mahalaga sa dagat Silangan

kaluwalhatiang sa ami'y pumanaw.

2

Masayang sa iyo'y aking idudulot

ang lanta kong buhay na lubhang malungkot;

maging maringal man at labis alindog

sa kagalingan mo ay akin ding handog.

3

Sa pakikidigma at pamimiyapis

ang alay ng iba'y ang buhay na kipkip;

walang agam-agam, maluwag sa dibdib,

matamis sa puso at di ikahapis.

4

Saanman mautas ay di kailangan,

sipres o laurel, liryo ma'y putungan,

pakikipaghamok at ang bibitayan

yaon ay gayundin kung hiling ng Bayan.

5

Ako'y mamamatay ngayong namamalas

na sa silanganan ay namamanaag

yaong maligayang araw na sisikat

sa likod ng luksang nagtabing na ulap.

6

Ang kulay na pula kung kinakaylangan

na maititina sa iyong liwayway,

dugo ko'y isabog at siyang ikinang

ng kislap ng iyong maningning na ilaw.

7

Ang aking adhika sapol magkaisip

nang kasalukuyang bata pang maliit

ay ang tanghalin ka at minsang masilip

sa dagat Silangan hiyas na marikit.

8

Natuyo ang luhang sa mata'y nunukal,

taas na ang noo't walang kapootan,

walang bakas kunot ng kapighatian

gabahid mang dungis niyang kahihiyan.

9

Sa kabuhayan ko ang laging gunita

maningas na aking ninanasa-nasa

ay guminhawa ka ang hiyaw ng diwa

paghingang pananaw ngayong bigla-bigla.

10

Ikaw'y guminhawa laking kagandahang

ako ay malugmok at ikaw'y matanghal,

hininga'y malagot, mabuhay ka lamang,

bangkay ko'y masilong sa 'yong kalangitan.

11

Kung sa libingan ko'y tumubong mamalas

sa malagong damo mahinhing bulaklak,

sa mga labi mo'y mangyaring ilapat,

sa kaluluwa ko halik ay igawad.

12

At sa aking noo nawa'y iparamdam

sa lamig ng lupa ng aking libingan

ang init ng iyong paghingang dalisay

at simpy ng iyong paggiliw na tunay.

13

Bayaang ang buwan sa aki'y ititig

ang liwanag niyang lamlam at tahimik,

liwayway bayaang sa aki'y ihatid

magalaw na sinag at hanging hagibis.

14

Kung saka-sakaling bumabang humantong

sa krus ko'y dumapo kahit isang ibon,

doon ay bayaang humuning hinahon

at dalitin niya payapang panahon.

15

Bayaan ang ningas ng sikat ng araw

ula'y pasingawin noong kainitan,

magbalik sa langit nang buong dalisay

kalakip ng aking pagdaing na hiyaw.

16

Bayaang sinuman sa katotong giliw

tangisan maagang sa buhay pagkitil;

kung tungkol sa akin ay may manalangin

idalangin Bayan yaring pagkahimbing.

17

Idalanging lahat yaong nangamatay,

nangagtiis hirap na walang kapantay,

mga ina naming walang kapalaran

na inihihibik ay kapighatian.

18

Ang mga nabao't pinapangulila,

ang mga bilanggong nagsisipagdusa, 

dalanginin namang kanilang makita

ang kalayaang mong ikagiginhawa.

19

At kung sa madilim na gabing mapanglaw

ay lumaganap na doon sa libinga't

tanging mga patay ang nangaglalamay,

huwag bagabagin ang katahimikan.

20

Ang kanyang hiwaga'y huwag gambalain

kaipala'y dinig doon ang taginting,

tunog ng gitara't salteryo'y magsaliw,

ako, Bayan, yao't kita'y aawitin.

21

Kung ang libingan ko'y limot na ng lahat

at wala nang kurus at batong mabakas,

bayaang linangin ng taong masipag,

lupa'y asarulin at kanyang ikalat.

22

Ang mga buto ko ay bago matunaw

mauwi sa wala at kusang maparam,

alabok ng iyong latak ay bayaang

siya ang bahalang doo'y makipisan.

23

Kung magkagayon na'y aalintanahin

na ako sa limot iyong ihabilin

pagkat himpapawid at ang panganorin,

mga lansangan mo'y aking lilibutin.

24

Matining na tunog ako sa dinig mo,

ilaw, mga kulay, masamyong pabango,

ang ugong at awit, paghibik sa iyo,

pag-asang dalisay ng pananalig ko.

25

Bayang iniirog, sakit nyaring hirap,

Katagalugan kong pinakaliliyag,

dinggin mo ang aking pagpapahimakas;

diya'y iiwan ko sa iyo ang lahat.

26

Ako'y patutungo sa walang busabos,

walang umiinis at berdugong hayop;

Pananalig doo'y di nakasasalot,

si Bathala lamang doo'y haring lubos.

27

Paalam, magulang at mga kapatid,

kapilas ng aking kaluluwa't dibdib,

mga kaibigan bata pang maliit,

sa aking tahanang di na masisilip.

28

Pagpasalamatan at napahinga rin,

pa'lam estrangherang kasuyo ko't aliw,

paalam sa inyo, mga ginigiliw,

mamatay ay siyang pagkakagupiling.